Wij zijn met vier personen naar de Sofia Zoo gegaan in 2016. Dit was geen spontane keuze. We dachten niet van: “Hé, wat leuk, we gaan een dagje naar de dierentuin!”, maar meer: “Misschien is het wel interessant om de Sofia Zoo te gaan bekijken. Hoe zielig zal het zijn en wat zullen we aantreffen”. Na een grondige research op internet, kwamen wij verschillende ervaringen tegen. De ene persoon vind het allemaal wel meevallen en een ander roept iedereen op om vooral niet naar de dierentuin te gaan. Wij zijn allemaal echte dierenliefhebbers, maar wilden toch eens een kijkje nemen in de goedkope dierentuin van Sofia. Lees hieronder onze review van het bezoek aan Sofia Zoo.
Waarom wij naar Sofia Zoo zijn gegaan
Zoals je in de inleiding al hebt kunnen lezen, hebben wij toch goed nagedacht over onze beslissing. Wij zijn naar de Zoo gegaan, omdat wij het vooral erg interessant vonden om eens een kijkje te nemen in de grootste en oudste dierentuin van Sofia. Wij gaan eigenlijk in Nederland ook niet echt graag naar dierentuinen toe, omdat na een bezoek toch een soort van triest gevoel overheerst. Toch zijn wij naar de Sofia Zoo gegaan. Eigenlijk puur uit interesse. Wij wilden met eigen ogen zien wat er goed en wat er slecht gaat in de Zoo van Bulgarije.
De rit naar de Zoo
Natuurlijk zijn wij het taxibedrijf OK Taxi. naar de dierentuin gegaan. Als je hier meer over wilt weten dan kun je de uitgebreide review van de OK Taxi app Sofia lezen. Je kunt het park ook bereiken met de bus of wandelend. Onze voorkeur ging echter zoals altijd uit naar de taxi. Tijdens ons bezoek in 2016 was de hoofdingang afgesloten, maar dit wisten wij van tevoren niet. De chauffeur vroeg bij aankomst het een en ander na bij de bouwvakkers bij de hoofdingang en reed ons naar de zijingang van de dierentuin toe. In totaal waren wij vanaf ons appartement in het centrum naar de Zoo BGN 6.80 kwijt. Dit is omgerekend ongeveer €3,40 voor een ritje van 21 minuten. Met een bescheiden fooi waren wij €1 per persoon kwijt voor de heenrit.
Ticket kopen
Bij de zijingang – tijdelijk de hoofdingang – konden wij onze ticket kopen. Dit kostte maar liefst 2 euro per persoon. Voor kinderen onder de drie jaar is het gratis en voor mensen die met pensioen zijn is het nog goedkoper. Wij voldeden niet aan deze voorwaarden, dus moesten de hoogste prijs van 4 lev betalen. De actuele prijzen kun je lezen op de officiële Engelstalige website.
Sofia Zoo druk?
Volgens Google zijn de zaterdagochtend en zaterdagmiddag de drukste momenten van de week. Wij kwamen er rond 10:00 in de ochtend aan. Op dat moment liepen er misschien 5 mensen in het gehele park. Een paar uur later werd het al iets drukker en waren er rond de 50 mensen aanwezig. Topdrukte dus!
Eerste indruk
Een dierentuin in Nederland is vaak goed verzorgd, heeft veel groen en staat vol met souvenirshops en eettentjes. In de Sofia Zoo kan je bij de ingang een bakje met verse maiskorrels halen en een knuffelbeer kopen. Voor de rest is het vooral kaal, leeg en uitgestrekt. Wij liepen daarna direct tegen de grote betonnen verblijven aan.
De verblijven en het rondlopen in de Zoo
Het eerste dierenverblijf viel tegen. Het was een groot betonnen verblijf wat er vooral erg ‘onaf’ uitzag. Er liep één grote beer in rond, die toch wel wat nare trekjes had ontwikkelt. Hij bleef namelijk ijsberen door het verblijf heen. Gelukkig was het verblijf wel schoon, hij kon er zwemmen, het was ruim opgezet en hij had voldoende te eten. Toch gaf het een nare bijsmaak, waardoor wij maar snel verder zijn gelopen. Al snel liepen wij tegen de grote grasvelden met de meest uiteenlopende dieren aan. De herten, buffels en elanden hadden wel voldoende ruimte en een groot grasland tot hun beschikking.
De eenzame olifant
Nadat wij de prima verblijven van meerdere grazende dieren hadden bekeken, hoorden wij een hard gebonk. Nieuwsgierig dat wij waren gingen wij hier direct heen. Het bleek de olifant te zijn die op een grote deur liep te beuken met zijn been. In het buitenverblijf was er voldoende ruimte voor de olifant en er was een grote speelbal aan een touw aanwezig. Toch wilde hij graag naar binnen. Op het bordje bij het verblijf stond in het Engels dat het een Aziatische olifant betrof van 5000 kilo, tussen de 5-6 meter lang en bijna 3 meter hoog. Deze olifant hoort tot de trieste lijst van met uitsterven bedreigde diersoorten. Ook lazen wij dat de olifant in het wild in grote groepen leeft. De olifant in Sofia Zoo zat alleen buiten en werd door ons omgedoopt tot de eenzame olifant. We weten jammer genoeg niet hoe het binnen verblijf eruit ziet. Bij het hek stonden veel Bulgaarse kinderen met verwondering te kijken naar de grote olifant.
Het nijlpaard zonder water
Naast het verblijf van de olifant is het grote verblijf van de nijlpaard. Wat ons direct opviel is dat het buitenverblijf geen water had. Er was wel een grote ruimte waar ooit water heeft gezeten, maar op het moment van ons bezoek was het droog. Gelukkig zagen wij op de foto’s dat er normaal wel water in hoort te zitten en dat het binnen verblijf ook veel water heeft. Toch vonden wij het een beetje gek.
Prima hokken en verblijven van andere dieren
Nadat wij de drie ‘wat triestere’ verblijven hebben bezocht, liepen wij langs een aantal verblijven die er wel heel mooi uitzagen. De pony’s hebben een prachtige ruimte gekregen met veel gras, een overdekte stal en veel groen. Ook de vogels hebben grote verblijven en het aquarium is mooi opgezet. Het is dus niet één en al slecht en triest in de Sofia Zoo. Dit deden de vele reviews ons wel geloven. Jammer is wel dat de binnenverblijven van de beer, tijger, nijlpaard en dergelijke niet te bezoeken zijn. Misschien dat ons beeld dan nog iets positiever zou zijn.
Over het gehele park zijn grote gebouwen, zonder een aanwijzing wat erin huist, te vinden. Je mag deze gebouwen, als de deur open is, gewoon binnentreden. Zo kwamen we bij de tientallen hokken met apen terecht. Deze verblijven zagen er – bijna allemaal – prima uit. De apen konden zelf kiezen of zij binnen of buiten wilden zitten.
Zwerfkatten
Toen wij richting de uitgang liepen kwamen wij nog langs de grote vijver bij de hoofdingang waar flamingo’s, eenden en andere vogels vrolijk ronddreven. In dit gebied kwamen wij ook veel zwerfkatten tegen, die er overigens erg goed en doorvoed uitzagen. De katten stalen zelfs het eten uit de grote roofvogelhokken.
Conclusie: Is de Sofia Zoo een bezoekje waard?
Omdat wij met een lage verwachting richting Sofia Zoo gingen, viel het uiteindelijk toch best mee. De dierentuin is zeker niet te vergelijken met de dierentuinen zoals wij die kennen in Nederland. Het gehele park is een stuk minder gericht op entertainment, mooie verblijven en toeristen of dagjesmensen. De meeste verblijven zien er prima uit. De natuurlijke omgeving is zoveel mogelijk nagebootst en er is voldoende ruimte voor de dieren. Toch schrokken wij van het verblijf van de beer, tijger, olifant en nijlpaard. Dit heeft bij ons toch een heel naar gevoel achtergelaten. Wij waren het er wel allemaal over eens dat de Sofia Zoo een bijzondere en interessante ervaring was. Als je een stedentrip naar Sofia maakt, mag deze dierentuin eigenlijk niet ontbreken. Gewoon om eens te zien hoe het er aan toe gaat in de grootste en oudste dierentuin van Bulgarije.
